Polega na stosowaniu zmiennego pola magnetycznego. Pod jego wpływem jony znajdujące się w komórkach ciała ulegają przemieszczeniom, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej i tym samym wzmagają przemianę materii. Poprawione ukrwienie w komórce poprzez działanie pola magnetycznego wywołuje podniesienie ciśnienia parcjalnego tlenu, co powoduje lepsze wykorzystanie tlenu przez komórkę.

- pole magnetyczne przenika równomiernie przez wszystkie części ciała ludzkiego
- zabiegi mogą być dokonywane przez ubranie, gips, bandaże itp., które nie stanowią       przeszkody dla pola magnetycznego
- metal nie stanowi przeciwwskazań do stosowania zabiegu
- szeroki zakres wskazań wraz z możliwością oddziaływania na tkankę łączną
- magnetoterapia jest metodą nietermiczną
- w magnetoterapii nie znane są działania uboczne

- uśmierzanie bólu
- zapobieganie stanom zapalnym
- rozluźnianie napiętych mięśni

- leczenie opóźnionych złamań kości
- zespół Sudecka
- zwichnięcia
- skręcenia
- stłuczenia
- uszkodzenia wiązadeł, ścięgien i mięśni
- neuralgie
- nerwobóle
- po operacjach na nerwach obwodowych i splotach nerwowych
- bóle fantomowe, zaburzenia obwodowego układu krążenia

- choroby zwyrodnieniowe stawów
- choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa
- osteoporoza
- zaniki mięśni po urazie
- zapalenie stawu barkowego
- owrzodzenie podudzi na tle naczyniowym
- zapalenie nerek
- zwapnienie nerek
- astma oskrzelowa
- zapalenie zatok obocznych nosa (chroniczne)
- ostry nieżyt oskrzeli
- zapalenie migdałków
- migrena
- niedowłady
- spastyczność
- nerwoból nerwu trójdzielnego
- nerwoból międzyżebrowy